Zróbcie z nami "Pstryk Myk"!

Autor: -
Rok temu przeglądałam sobie tablicę na FB, gdy mignęła mi informacja o kwartalniku "Pstryk Myk". Ponieważ mam polubione fanpage'e chyba wszystkich wydawnictw dziecięcych, mądry Internet sam zasugerował mi, że być może to czasopismo mnie zainteresuje. I faktycznie zainteresowało. Napisałam więc wiadomość z pytaniem, czy nie potrzeba jakichś wierszyków, tekstów, bajek. Dostałam odpowiedź, że właśnie wyszedł pierwszy numer a kolejny szykuje się dopiero na wiosnę. I że będziemy w kontakcie.
"Akurat"! -pomyślałam. "Każdy tak mówi, na pewno nikt się nie odezwie".
A jednak ktoś się odezwał ;)
I tym sposobem od drugiego numeru, czyli już od prawie roku, współtworzę ten wyjątkowy kwartalnik. Gosia, redaktorka, zaufała mi i dzięki temu zdobywam doświadczenie, pisząc do czasopisma dla dzieci. 
Ale jakie to czasopismo! Pięknie wydane, zupełnie inne od wszystkich, jakie dotąd miałam w rękach... Cudna oprawa graficzna, gruby papier, tematyka- to tylko niektóre cechy wyróżniające "Pstryka". 
Dodatkowo jest to czasopismo powstałe z myślą o polskich dzieciach mieszkających poza granicami naszego kraju. Początkowo dystrybuowane było w Belgii, od czwartego numeru rozwinęło skrzydła i ma ambicje być czytanym przez wszystkie polskie dzieci na całym świecie. Czy to nie wspaniały pomysł?




Jednak aby to marzenie się ziściło, potrzebujemy pomocy. Na portalu Polak Potrafi zbieramy właśnie fundusze na dalszy rozwój "Pstryka". Gosia i Justyna pięknie wszystko opowiedziały i opisały na stronie projektu, ja mogę jedynie prosić Was o pomoc- zarówno w formie wpłat, jak i udostępnień. "Pstryk Myk" jest piękny, mądry i potrzebny- i będzie wspaniale, jeśli nadal będę mogła dokładać do niego swoje trzy grosze. Bardzo, bardzo chcemy, by kwartalnik nadal mógł powstawać, cieszyć i uczyć coraz więcej dzieci.













W imieniu całego zespołu redakcyjnego dziękuję i trzymam kciuki za powodzenie projektu!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dlaczego nie lubię Kici Koci?

Autor: -
Obraz
Odpowiedź na to pytanie nie będzie brzmiała "nie lubię i już". Mam ku temu powody, które zamierzam Wam przedstawić. Chyba nie ma rodziców dzieci około dwuletnich, którzy nie słyszeliby o Kici Koci. Ja słyszałam od dawna, i już dawno zaopatrzyłam naszą biblioteczkę w tytuły, które moim zdaniem mogłyby być ciekawe. Wydawca zachwala, że "seria pomaga w odkrywaniu świata przez dzieci", "uczy, jak poruszać się w codziennym życiu", "jest wysoko oceniana przez rodziców i zalazła się na ZŁOTEJ LIŚCIE książek polecanych przez Fundację Cała Polska czyta dzieciom". Szczerze mówiąc, czytając ten opis, spodziewałam się czegoś zupełnie innego- ciekawych, pełnych humoru i przygód książek z bohaterką z krwi i kości...  Sama jestem autorką książek dla dzieci. Ja także jestem narażona na krytykę, którą jestem gotowa przyjąć- a jeśli będzie ona konstruktywna i merytoryczna, tym lepiej dla mnie. I choć nie lubię krytykować innych, zamierzam napisać zupełnie s...
Czytaj dalej

Krecik pokazuje skąd się biorą dzieci

Autor: -
Obraz
 Wiem, że miałam pokazywać Wam książki, które kochają moje maluchy. Ale wciąż się trochę biję z myślami. Po pierwsze blog to tylko dodatek i miejsce do wymiany myśli z Wami. Nie mam na razie jakiejś szczególnej motywacji ani czasu aby prowadzić go regularnie. Przede wszystkim chciałabym się skupić na pisaniu książek, a i na tym polu ostatnio zawalam. Po tym, jak przez cały kwiecień wieczorami i nocami (bo tylko wtedy mogę) pisałam wierszyki do pewnej kolorowanki, wraz z nastaniem maja jakoś za nic nie mogę się zabrać. Bezmyślnie przeglądam Internet i sama złoszczę się na siebie, że nie jestem w stanie pisać. Najczęściej padam po całym dniu (chłopcy dają mi chyba jakiś zwiększony wycisk) i ostatnim, o czym marzę, to otwarcie pliku w Wordzie. Albo jeszcze inaczej: nawet o tym marzę, żeby pisać, ale ostatecznie mnie to jakoś przerasta. Co to będzie, co to będzie? Po drugie: to wszystko jest ogromnie czasochłonne. Fotografowanie i opisywanie książek to naprawdę kupa pracy. Poz...
Czytaj dalej

Nareszcie są! Moje książeczki =) Seria Do Uszka Maluszka

Autor: -
Obraz
Dziś wreszcie kurier zapukał do moich drzwi i przyniósł mi pudełko, na którego zawartość czekałam od ponad roku. Moje książeczki.  O serii pisałam już TU , gdy ją zapowiadałam, więc nie będę się powtarzać... Serce mocniej bije mi na samą myśl, że wkrótce te książeczki będą mogły czytać nie tylko moje dzieci.  Książeczki mają dość duży format, są sztywnostronicowe, radosne, kolorowe... A jaka była reakcja moich synków? Oczywiście Wojtuś już dokładnie wie, że to książeczki jego mamusi. Mogę z dumą powiedzieć, że mu się podobają. Najbardziej "Spacer", pewnie ze względu na to, że jest tam koparka. Krzyś ma 11 miesięcy i zwykle trochę dłużej przekonuje się do nowych tytułów... Jemu najbardziej spodobało się "Jajo", jednak obszerniejszy opis jego reakcji będę mogła zaprezentować dopiero za jakiś czas. Ja też wciąż się uczę, sprawdzam, poznaję, doświadczam, obserwuję co się podoba maluchom, a co nie... Mam nadzieję, że zarówno dzieci jak i Wy, dorośli, będziecie zadowol...
Czytaj dalej

Ważna życiowa lekcja- "Nie pójdę z nieznajomym"

Autor: -
Obraz
  Dziś chciałam Wam pokazać nasz kolejny hicior z biblioteki. Jest to książka "Nie pójdę z nieznajomym" Dagmary Geisler. Nie słyszałam o niej wcześniej bo ma już kilka lat- a niestety przez to, jak wiele książek jest teraz wydawanych, tytuł żyje tylko kilka miesięcy a później bardzo często zostaje zapomniany... Tę książkę Wam polecam, popytajcie o nią w bibliotece. A wiecie czemu tak mi się spodobała? To, że porusza bardzo ważny temat który z dziećmi należy omówić i często przypominać i wracać do niego- to jedno. Przyjemna szata graficzna to drugie. Ale ciekawy dobór postaci i przemyślenia bohaterki to coś, co mnie niesamowicie ujęło. Mała Lu stoi przed przedszkolem i czeka, bo tak kazała jej mama. Wszyscy już poszli do domu, w dodatku się rozpadało. I podchodzi do niej wiele osób- przemiła pani sąsiadka, pan, który pracuje z tatą, inny, jakiś obcy pan itd... Każdy proponuje jej, że ją odprowadzi do domu, ale dziewczynka odpowiada: "Nie znam cię, nie pójdę z t...
Czytaj dalej