Pettsonowo-Findusowe szaleństwo!

Autor: -
Jak już kiedyś wspominałam, m. in. TU, zarówno moje dziecko jak i ja z mężem kochamy Pettsona i Findusa. Poprzedni wpis o serii książkowej z tymi bohaterami przygotowałam, kiedy znaliśmy dopiero dwa tytuły. Teraz nasza biblioteczka powiększyła się o kilka kolejnych tytułów, i jesteśmy nimi coraz bardziej oczarowani (Wojtuś uwielbia  część "Findus się wyprowadza", a ja znowu polecam "Tort urodzinowy"- uśmiałam się przy tej książce jak szalona, wypróbujcie na sobie!). Kochamy tę serię za to, że jest ciepła, ciekawa, pięknie wydana. Mimo, że jej bohaterami są postacie dość nietypowe- staruszek i gadający kot- to zaprzyjaźnicie się z nimi od razu. Dziecko śledzi przygody i utożsamia się z ciekawskim i niesfornym kocurem, a do nas, dorosłych, autor puszcza oko- w postaci wielu zabaw językowych i śmiesznych dialogów wplecionych w mądry tekst. Lubię takie książki i sama dążę do tego, by pisać tak, żeby nawet dorosły miał z tego radochę.
Ilustracje są obłędne. Pełne szczegółów, dowcipnych sytuacji, niespodziewanych przedmiotów i stworków- można się na nie gapić godzinami. 
A teraz do rzeczy. Wczoraj coś mnie tknęło- wpisałam w google frazę "pettson i findus" i kliknęłam "grafika" (tak, wiem, bardzo skomplikowane ;) naprawdę nie mam pojęcia, czemu nie zrobiłam tego wcześniej) i co ukazało się moim oczom?
Gadżety, zabawki, talerzyki, ubranka, torty, GRA komputerowa, i nawet okazało się, że o Pettsonie i Findusie nakręcono film animowany, a także wybudowane zostało gospodarstwo Pettsona i Findusa, które można zwiedzić i poznać ich w prawdziwej, ludzkiej wersji!
Wiedzieliście o tym?! Czy tylko ja jestem taką gapą?
I teraz pytanie do Was: czy znacie jakieś polskie miejsca w sieci, gdzie można zaopatrzyć się w przedmioty związane ze wspomnianą serią? Znalazłam co prawda jakieś dziwne, zagraniczne strony, jednak mam do nich ograniczone zaufanie oraz zerowe doświadczenie w ich obsłudze.
Za wszelkie informacje z góry pięknie dziękuję!
A tutaj kilka linków z inspiracjami:
Bajka na Youtube (niestety po rosyjsku)

Miłej zabawy!

Komentarze

  1. Unknown30 stycznia 2018 11:33

    Jutro obowiązkowo bajką poleci! <3 dziękuję za ten wpis, bo uwielbiamy ich!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Izabela Michta30 stycznia 2018 11:35

      Bardzo, bardzo się cieszę! Tylko niestety ta bajka jest po rosyjsku... =(

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dlaczego nie lubię Kici Koci?

Autor: -
Obraz
Odpowiedź na to pytanie nie będzie brzmiała "nie lubię i już". Mam ku temu powody, które zamierzam Wam przedstawić. Chyba nie ma rodziców dzieci około dwuletnich, którzy nie słyszeliby o Kici Koci. Ja słyszałam od dawna, i już dawno zaopatrzyłam naszą biblioteczkę w tytuły, które moim zdaniem mogłyby być ciekawe. Wydawca zachwala, że "seria pomaga w odkrywaniu świata przez dzieci", "uczy, jak poruszać się w codziennym życiu", "jest wysoko oceniana przez rodziców i zalazła się na ZŁOTEJ LIŚCIE książek polecanych przez Fundację Cała Polska czyta dzieciom". Szczerze mówiąc, czytając ten opis, spodziewałam się czegoś zupełnie innego- ciekawych, pełnych humoru i przygód książek z bohaterką z krwi i kości...  Sama jestem autorką książek dla dzieci. Ja także jestem narażona na krytykę, którą jestem gotowa przyjąć- a jeśli będzie ona konstruktywna i merytoryczna, tym lepiej dla mnie. I choć nie lubię krytykować innych, zamierzam napisać zupełnie s
Czytaj dalej

Krecik pokazuje skąd się biorą dzieci

Autor: -
Obraz
 Wiem, że miałam pokazywać Wam książki, które kochają moje maluchy. Ale wciąż się trochę biję z myślami. Po pierwsze blog to tylko dodatek i miejsce do wymiany myśli z Wami. Nie mam na razie jakiejś szczególnej motywacji ani czasu aby prowadzić go regularnie. Przede wszystkim chciałabym się skupić na pisaniu książek, a i na tym polu ostatnio zawalam. Po tym, jak przez cały kwiecień wieczorami i nocami (bo tylko wtedy mogę) pisałam wierszyki do pewnej kolorowanki, wraz z nastaniem maja jakoś za nic nie mogę się zabrać. Bezmyślnie przeglądam Internet i sama złoszczę się na siebie, że nie jestem w stanie pisać. Najczęściej padam po całym dniu (chłopcy dają mi chyba jakiś zwiększony wycisk) i ostatnim, o czym marzę, to otwarcie pliku w Wordzie. Albo jeszcze inaczej: nawet o tym marzę, żeby pisać, ale ostatecznie mnie to jakoś przerasta. Co to będzie, co to będzie? Po drugie: to wszystko jest ogromnie czasochłonne. Fotografowanie i opisywanie książek to naprawdę kupa pracy. Poza ty
Czytaj dalej

Nareszcie są! Moje książeczki =) Seria Do Uszka Maluszka

Autor: -
Obraz
Dziś wreszcie kurier zapukał do moich drzwi i przyniósł mi pudełko, na którego zawartość czekałam od ponad roku. Moje książeczki.  O serii pisałam już TU , gdy ją zapowiadałam, więc nie będę się powtarzać... Serce mocniej bije mi na samą myśl, że wkrótce te książeczki będą mogły czytać nie tylko moje dzieci.  Książeczki mają dość duży format, są sztywnostronicowe, radosne, kolorowe... A jaka była reakcja moich synków? Oczywiście Wojtuś już dokładnie wie, że to książeczki jego mamusi. Mogę z dumą powiedzieć, że mu się podobają. Najbardziej "Spacer", pewnie ze względu na to, że jest tam koparka. Krzyś ma 11 miesięcy i zwykle trochę dłużej przekonuje się do nowych tytułów... Jemu najbardziej spodobało się "Jajo", jednak obszerniejszy opis jego reakcji będę mogła zaprezentować dopiero za jakiś czas. Ja też wciąż się uczę, sprawdzam, poznaję, doświadczam, obserwuję co się podoba maluchom, a co nie... Mam nadzieję, że zarówno dzieci jak i Wy, dorośli, będziecie zadowol
Czytaj dalej

Ważna życiowa lekcja- "Nie pójdę z nieznajomym"

Autor: -
Obraz
  Dziś chciałam Wam pokazać nasz kolejny hicior z biblioteki. Jest to książka "Nie pójdę z nieznajomym" Dagmary Geisler. Nie słyszałam o niej wcześniej bo ma już kilka lat- a niestety przez to, jak wiele książek jest teraz wydawanych, tytuł żyje tylko kilka miesięcy a później bardzo często zostaje zapomniany... Tę książkę Wam polecam, popytajcie o nią w bibliotece. A wiecie czemu tak mi się spodobała? To, że porusza bardzo ważny temat który z dziećmi należy omówić i często przypominać i wracać do niego- to jedno. Przyjemna szata graficzna to drugie. Ale ciekawy dobór postaci i przemyślenia bohaterki to coś, co mnie niesamowicie ujęło. Mała Lu stoi przed przedszkolem i czeka, bo tak kazała jej mama. Wszyscy już poszli do domu, w dodatku się rozpadało. I podchodzi do niej wiele osób- przemiła pani sąsiadka, pan, który pracuje z tatą, inny, jakiś obcy pan itd... Każdy proponuje jej, że ją odprowadzi do domu, ale dziewczynka odpowiada: "Nie znam cię, nie pójdę z t
Czytaj dalej